Terrarystyka Terrarium - zajrzyj na aktualne, codziennie odwiedzane forum dyskusyjne!



Artykuły >> Żywienie >> Pokarm zwierzęcy dla agamy brodatej

Pokarm zwierzęcy dla agamy brodatej

 

Świerszcze

Świerszcze to popularny i bardzo dobry pokarm zwierzęcy. Stanowią one bogate źródło białka i zawierają niewielką ilość tłuszczu.

Najpopularniejsze gatunki świerszczy to:

  • Świerszcz domowy (Acheta domestica)
  • Świerszcz kubański (Gryllus assimilis)
  • Świerszcz bananowy (Gryllodes sigillatus)
  • Świerszcz śródziemnomorski (Gryllus bimaculatus)

Świerszcze bananowe i domowe ze względu na miękkość pancerza idealnie nadają się dla młodych oraz osobników, które z różnych przyczyn wymagają pokarmu z jak najmniejszą zawartością chityny. Świerszcze kubańskie również stanowią bardzo dobry, pełnowartościowy pokarm, pod warunkiem, że odpowiednio dobierzemy wielkość świerszczy do rozmiarów agamy. Świerszczy śródziemnomorskich w przypadku młodych osobników powinno się całkowicie unikać ze względu na twardy pancerz. W przypadku wszystkich gatunków świerszcza należy unikać zostawiania owadów luzem w terrarium, zwłaszcza na noc. Biegające luzem świerszcze potrafią dotkliwie pogryźć śpiącą agamę. Jeśli z jakiegoś powodu nie mamy możliwości wyłapania owadów nie trzeba wpadać w panikę i należy włożyć do terrarium kawałek jakiegoś owocu np jabłka, który odwróci uwagę świerszczy od śpiącej jaszczurki. Jest to sposób skuteczny i bezpieczny dla jaszczurki (nie używamy w terrarium środków owadobójczych, nie stresujemy agamy wyciąganiem i demolowaniem terrarium w celu wyłapania świerszczy) aczkolwiek mimo wszystko lepiej w miarę możliwości unikać zostawiania świerszczy luzem, szczególnie w przypadku świerszczy kubańskich i śródziemnomorskich.

 

Linki do artykułów na temat świerszczy:

 

 

Szarańcza


Szarańcza jest bogatym w białko, bardzo lubianym przez agamy owadem karmowym.

 

W celach karmowych najczęściej hodowane są następujące dwa gatunki szarańczy:

  • Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria)
  • Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria)

Należy pamiętać o doborze wielkości szarańczy do wielkości agamy ponieważ podanie zbyt dużego owada może doprowadzić w najlepszym wypadku do wyplucia lub zignorowania go przez agamę a w najgorszym do zaczopowania, wymiotów lub nawet do zadławienia jaszczurki. Nie istnieje żaden graniczny wiek agamy od którego może ona jeść szarańczę. Jeśli uda nam się kupić szarańczę na tyle małą aby nasza agama była w stanie ją zjeść spokojnie możemy ją skarmić. Agama, która ma powyżej 35 cm długości powinna sobie spokojnie poradzić z szarańczą każdej wielkości.

 

Linki do artykułów na temat szarańczy:

Karaczany


Jest to wartościowa, bogata w składniki odżywcze (a przede wszystkim białko) karmówka i z powodzeniem możemy potraktować karaczany jako podstawowy pokarm zwierzęcy naszej agamy. Trzeba jednak zwrócić uwagę na gatunek karaczana, który wybieramy. W przypadku karaczanów bardzo trudno o ogólną charakterystykę ponieważ poszczególne gatunki różnią się między sobą zarówno wielkością, jak i zawartością poszczególnych substancji odżywczych czy twardością pancerza. Podstawowe, najbardziej powszechne gatunki karaczanów to:

 

  • Karaczan argentyński (Blaptica dubia)
  • Karaczan brazylijski (Blaberus craniifer)
  • Karaczan zielony (Panchlora nivea)
  • Karaczan turecki (Shelfordella lateralis)
  • Karaczan szary (Nauphoeta cinerea)
  • Karaczan madagaskarski (Gromphadorhina portentosa)

Przy wyborze należy kierować się przede wszystkim wielkością i twardością pancerza. Karaczany takie jak karaczan brazylijski czy madagaskarski powinny być podawane z dużą ostrożnością ze względu na ryzyko zaczopowania, w czym z karaczanów madagaskarskich powinno się praktycznie zrezygnować na rzecz innych gatunków (istnieje wiele potwierdzonych przypadków poważnych zaczopowań i zadławień z udziałem tego gatunku). Wiele agam odmawia jedzenia karaczana madagaskarskiego ze względu na jego duże rozmiary oraz charakterystyczne, przypominające syczenie dźwięki. Karaczan szary, turecki i zielony ze względu na rozmiary i miękkość pancerza idealnie nadają się dla agam w każdym wieku, a dzięki swojej szybkości (a w przypadku karaczana zielonego dzięki zdolności latania) zapewniając im dodatkową dawkę ruchu.

 

Linki do opisów poszczególnych gatunków i do artykułu dotyczącego podstaw hodowli:

 

  • Karaczan argentyński (Blaptica dubia) https://www.terrarium.com.pl/112-blaptica-dubia-karaczan-argentynski/
  • Karaczan brazylijski (Blaberus craniifer) https://www.terrarium.com.pl/1747-blaberus-craniifer-karaczan-brazylijski/
  • Karaczan zielony (Panchlora nivea) https://www.terrarium.com.pl/2200-panchlora-nivea-karaczan-zielony-karaczan-bananowy/
  • Karaczan turecki (Shelfordella lateralis) https://www.terrarium.com.pl/2122-shelfordella-lateralis-karaczan-turecki/
  • Karaczan szary (Nauphoeta cinerea) https://www.terrarium.com.pl/115-nauphoeta-cinerea-karaczan-szary/
  • Karaczan madagaskarski (Gromphadorhina portentosa) https://www.terrarium.com.pl/114-gromphadorhina-portentosa-karaczan-madagaskarski/#zywienie

 

UZUPEŁNIENIE DIETY ZWIERZĘCEJ:

 

Mącznik młynarek (Tenebrio molitor)

 

Mącznik wśród wielu osób uchodzi za niezdrową i bezwartościową karmówkę niebezpieczną dla jaszczurki. W rzeczywistości mącznik jest bardzo dobrym, bogatym w białko uzupełnieniem diety agam. Duża zawartość tłuszczu sprawia, że należy podawać go z rozwagą aby nie doprowadzić do otyłości agamy. U osobników, u których wskazane jest zwiększenie masy ciała, mącznik jest bardzo wskazanym dodatkiem do diety. U gatunków lepiej radzących sobie z trawieniem chityny np eublefarów lamparcich z powodzeniem stosowany jest jako główny składnik diety ale w przypadku agam, które nie są przystosowane do trawienia jej większej ilości, należy skarmiać mącznika z umiarem i raczej unikać podawania go osobnikom bardzo młodym (wyjątek stanowią białe, miękkie larwy tuż po wylince). Jak najlepiej podawać mącznika? Bez względu na wiek agamy mącznik idealnie nadaje się na składnik „sałatki” zachęcającej jaszczurkę do jedzenia zieleniny. Sałatkę robimy z jadalnych dla agamy roślin (WIĘCEJ TUTAJ) ,mącznika i ewentualnie małej ilości owoców, na początku agama będzie zainteresowana głównie mącznikiem i to on będzie głównym składnikiem sałatki ale z czasem jaszczurka przyzwyczai się również do roślin a ilość mącznika będziemy mogli nieco zmniejszyć, szczególnie, jeśli agama jest już dorosła. Zwłaszcza w przypadku młodych osobników, często sceptycznie nastawionych do jedzenia roślin, taka sałatka, podawana 1-2 razy na tydzień jest bardzo dobrą opcją na wyrabianie właściwych nawyków żywieniowych. Należy pamiętać o tym, że maluchy do 4 miesiąca życia są bardzo wrażliwe i podawanie mącznika innego niż osobniki białe, tuż po wylince, podawanie go zbyt często lub w zbyt dużych ilościach prawie na pewno zakończy się problemami takimi jak wymioty czy zaczopowanie. Z tego powodu nawet mącznik użyty do sałatki w przypadku bardzo młodych agam powinien być starannie dobrany – unikamy sztuk bardzo dużych i z twardym pancerzem.

 

Drewnojad (Zoophobas morio)

 

O ile mącznik może budzić kontrowersje odnośnie wartości odżywczych i sensu jego podawania, o tyle drewnojada nie powinno się skarmiać wcale albo prawie wcale i nie pozostawia to żadnych wątpliwości. Podając agamie drewnojada podajemy jej przede wszystkim tłuszcz i chitynę. Owad ten jest jednym z najczęstszych przyczyn otyłości i zaczopowań u tych jaszczurek. Dodatkowo ze względu na to, że drewnojad agamom bardzo smakuje (to dla nich trochę jak McDonalds dla dziecka) to często po zasmakowaniu w tych tłustych przekąskach jaszczurka odmawia zarówno jedzenia innych owadów, jak i roślin, a właściciel zaczyna mieć dość poważny problem z karmieniem podopiecznego. Przy obecnym bogatym wyborze owadów karmowych na rynku, podawanie drewnojada jest zupełnie pozbawione sensu i powinno się go po prostu unikać. W przypadku maluchów absolutnie nie podajemy nawet pojedynczych larw.

 

Ślimaki

 

Ślimaki są wartościowym i bardzo niedocenianym dodatkiem do diety agam. Mięso ślimaka jest bogate w substancje odżywcze, między innymi białko a jego skorupa jest doskonałym źródłem wapnia. Należy jednak pamiętać że NIE SKARMIAMY ŚLIMAKÓW NAGICH! Skarmiamy jedynie ślimaki skorupowe o skorupie nie większej niż mniej więcej 1,5 cm średnicy. Należy unikać dużych ślimaków o twardej skorupie a wyciąganie ślimaka ze skorupy i podawanie agamie nie ma większego sensu bo dużo więcej korzyści agama czerpie z mniejszego ślimaka zjedzonego wraz ze skorupą. W handlu dostępne są ślimaki hodowane pod kątem karmowym i szczerze polecam takie źródło pozyskiwania ich do skarmiania. Jako dodatek do diety nie naruszą zbytnio budżetu a kupując ze sprawdzonego źródła będziemy mieli pewność, że wolne są od pasożytów.

 

Linki do opisów przykładowych ślimaków dobrych do skarmiania:

Lissachatina (Achatina) fulica https://www.terrarium.com.pl/15674-lissachatina-fulica/

Achatina achatina https://www.terrarium.com.pl/15671-achatina-achatina-achatina-zwyczajna-slimak-olbrzymi/

 

Plankton łąkowy


Plankton łąkowy jest bardzo często odradzany ze względu na ryzyko zarażenia agamy pasożytami. Wbrew pozorom same owady w przypadku skarmiania gadom, stosunkowo rzadko stanowią źródło zarażenia pasożytami, a u jaszczurkek karmionych planktonem łąkowym wcale nie wykrywa się pasożytów o wiele częściej niż w przypadku jaszczurek karmionych owadami hodowlanymi. Jeśli mamy taką możliwość to okresie wiosennym i letnim spokojnie możemy korzystać z tej formy karmienia. Z racji tego, że plankton łąkowy ma dostęp do bardzo zróżnicowanego pożywienia jest to pokarm bardzo wartościowy i bogaty w substancje odżywcze. Należy jednak przestrzegać kilku zasad:

 

  • plankton łąkowy łapiemy z daleka od ruchliwych ulic i innych wysoce zanieczyszczonych miejsc
  • możemy skarmiać owady prostoskrzydłe takie jak pasikoniki czy koniki polne oraz ćmy, motyle, pająki, dżdżownice, ślimaki skorupowe
  • nie skarmiamy owadów jadowitych np osy, pszczoły itp, unikamy również dużych chrząszczy
  • jako, że we wnętrzu owadów prostoskrzydłych często występują larwy much, których podawanie jest niewskazane a wręcz bywa niebezpieczne, warto po ich złapaniu odczekać chociaż 1-2 godziny zanim podamy je jaszczurce – zazwyczaj same opuszczają żywiciela, zwłaszcza kiedy owady przebywają w większym zagęszczeniu. Nie należy jednak wpadać w panikę i jeśli nieświadomie podamy agamie owada z larwą w środku nie oznacza to, że od razu coś złego się stanie.

Po okresie letnim i zakończeniu karmienia planktonem warto poddać agamę dodatkowemu, profilaktycznemu badaniu pod kątem obecności pasożytów.

 

 

Ryby

Bardzo często ze strony opiekunów agam pada pytanie czy można urozmaicać im dietę rybami. Takie urozmaicenie jest możliwe ale absolutnie nie jest konieczne. Jeśli ktoś bardzo czuje taką potrzebę może agamie podać np gupika ale takie przysmaki nie są jej do niczego potrzebne a w dodatku wiążą się np z ryzykiem zarażenia agamy pasożytami wewnętrznymi. W środowisku naturalnym jaszczurki te nie żywią się rybami i ich brak w diecie jest dla nich czymś całkowicie naturalnym. Często jako argument przeciwko rybom wymienia się fakt, że wiele gatunków zawiera enzym- tiaminazę, który rozkłada tiaminę (witaminę B1) co prowadzi do niedoboru tej witaminy w organizmie i w efekcie do zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego, osłabienia, utraty apetytu i wielu innych objawów.

 

Gryzonie

Gryzonie w diecie agam to temat dość kontrowersyjny. Wiele osób całkowicie odradza tego rodzaju urozmaicenie diety. W rzeczywistości ten rodzaj karmówki jest całkowicie opcjonalny, nie ma żadnego obowiązku jego podawania, a w większości wypadków jest to wręcz niewskazane. Zazwyczaj zaleca się podawanie 1-3 dniowych osesków jedynie samicom w ciąży i po złożeniu jaj, jednak w niektórych przypadkach możemy wprowadzić takie urozmaicenie również u agam, które nie składają jaj, choć nie jest to konieczne. Agamy, którym możemy podać oseska to:

 

- samice w ciąży/ po złożeniu jaj (również niezapłodnionych), które nie mają zdiagnozowanych problemów z nerkami/wątrobą

 

- zdrowe osobniki powyżej 35 cm długości, u których nie występują oznaki otyłości

 

Oseski podajemy nie częściej niż 2-3 razy w miesiącu w minimum tygodniowych odstępach czasu. Kluczową kwestią w podawaniu gryzoni jest zasada, że nie podajemy osobników starszych niż 3-dniowe i absolutnie nie podajemy dorosłych gryzoni. Po 3 dniu życia wapń, który miał dostarczyć gryzoń staje się o wiele gorzej przyswajalny, a zestaw zawartych w nich substancji odżywczych staje się o wiele mniej korzystny. Futro dorosłych gryzoni stanowi zbędne, ogromne obciążenie dla układu trawiennego agamy, która nie jest przystosowana do jego trawienia. Skarmianie dorosłych gryzoni może prowadzić między innymi do zaburzeń trawienia, wymiotów, otyłości czy problemów z wątrobą. Żywe, dorosłe gryzonie są realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia agamy dlatego w żadnym wypadku nie wolno wpuszczać ich do terrarium.

 

Oseski najlepiej podawać martwe. Jest to najbardziej humanitarne dla samego gryzonia a wiele agam po złapaniu żywego oseska wypluwa go gdy ten zaczyna się wyrywać. W efekcie agama rezygnuje z posiłku a osesek zostaje mocno okaleczony po czym zazwyczaj szybko ginie.

 

Pokarmy gotowe/suszone owady


Jeśli chcemy podać naszej agamie pokarm gotowy, taki jak suszone owady lub owady w puszce należy pamiętać, że nie powinny one zastępować żywych owadów i powinny być stosowane jako „zapasy na czarną godzinę” albo okazjonalne urozmaicenie diety. Wiele agam je martwe owady stosunkowo niechętnie, niektóre, zwłaszcza młode osobniki, zupełnie nie są zainteresowane tego typu pokarmem. Suszone owady, podobnie jak suszone rośliny, mogą zostać podane jako urozmaicenie, jednak ze względu na to, że nie dostarczają organizmowi agamy wody, powinny stanowić marginalny element diety.

Zakup wszelkiego rodzaju przetworzonych granulatów należy bardzo dobrze przemyśleć. Po pierwsze należy zwrócić uwagę na skład – powinny być to owady, rośliny zalecane do skarmiania agamom, owoce, warzywa i ewentualnie suplementy (wapń, witaminy). Absolutnie nie do przyjęcia są zboża, soja, bliżej nieokreślone produkty pochodzenia zwierzęcego, różnego rodzaju mąki czy oleje. Dodatkowym problemem jest to, że o ile w przypadku owadów suszonych lub z puszki część agam da się do nich przekonać, o tyle w przypadku granulatu bywa to bardzo trudne i jeśli agama bez problemu je rośliny i żywe owady to wszelkie próby przekonywania jej do jedzenia granulatu są zupełnie zbędne. Jeśli już zdecydujemy się na granulat, a agama jest nim jakkolwiek zainteresowana to przed podaniem warto namoczyć go w wodzie.

Agnieszka Oborska 28.01.2020

Modyfikacja 2021-06-18 16:08